نام انگلیسی : AGERATUM HOUSTONIANUM
خانواده :   ASTERACEAE  – کاسنی
بومی : آمریکای مرکزی و مکزیک
زادگاه گل ابری در مکزیک است. گیاهی است بوته ای دائمی ولی در عمل آن را یک ساله کشت مینمایند. ارتفاع گیاه به ۶۰ سانتی متر می رسد. ولی ارقام پاکوتاه آن تا ۲۰ سانتی متر است. برگ ها دندانه دار قلبی شکل با پرُز های کم و به رنگ سب تیره می باشد. گل آذین دیهیم و بسیار متراکم گل ها سفید یا قرمز یا آبی رنگ است . به انگلیسی به آن Floss Flower گویند.
ابری به طور معمول به قدری گل می‌دهند که شاخ و برگ به تقریب پیدا نبوده و جلب توجه نمی‌کنند. گل‌های آن دوام زیادی داشته که به همین دلیل بنام Ageratum به معنی همیشه جوان خوانده می‌شود. گل مناسبی برای ردیف جلو حاشیه است، ولی چون پر رشد است اگر به همراه گل‌های کوتاه مانند ناز و … کشت شود بر آن‌ها چیره می‌شود.
از اوایل فصل تابستان به گل می‌نشیند و برای مدت قابل ملاحظه‌ای یعنی تا اواخر آبان و پیش از شروع یخبندان گل می‌دهد. حتی در اذر ماه گل ابری در باغ جلب توجه می‌کند و در این روز‌ها بذر فراوانی می‌دهد.برای گلدهی بهتر گیاه و رشد بوته ای می بایست بعد از پژمرده شدن گلها نسبت به سرزنی گیاه اقدام کرد تا گلهای جوان تر ظاهر شوند .
وراریته های بلند قد در حاشیه ها و یا برای گل بریده و کاشت در تپه ها استفاده می شود. واریته های پاکوتاه برای تزیین حاشیه های پارک ها و همراه با گل شمعدانی به صورت موزاییکی و یا گل جعفری به صورت ردیفی کشت می شود.
شرایط پرورش گل ابری :
مکان و خاک مناسب گل ابری :
مکان های گرم و آفتابی را ترجیح میدهد و در محل های سایه آفتاب رشد خوبی دارد.هرچه آفتاب بیشتر باشد پر گل تر می شود.خاک سبک را می‌پسندد. برای حفظ پاکوتاهی، چندین مرتبه سر زنی برای آن مناسب است. برای بهبود گلدهی، گل‌های پژمرده آن باید چیده شود. گل ابری در سایه آفتاب به خوبی رشد می‌نماید، ولی هرچه آفتاب بیشتر ببیند پرگل‌تر و پا کوتاه‌تر می‌گردد.
آبیاری گل ابری :
گیاه تا حد قابل قبولی در مقابل کم آبی مقاوم است اما وجود رطوبت مناسب در محیط ریشه باعث رشد بهینه و بروز استعدادهای گیاه می‎گردد. دور آبیاری در گیاه کاملاً وابسته به میزان مواد آلی خاک می‎باشد. خاک‎های غنی از مواد آلی با درصد مناسبی از رس، توانایی بالایی در حفاظت آب در خاک دارند و در این قبیل خاک‎ها دور آبیاری بیشتر از خاک‎های شنی سبک، در نظر گرفته می‎شود. برای اجتناب از بروز بیماری در گیاهان، از آبیاری بارانی که شرایط مناسب برای بیماری‎ها بخصوص بیماری‎های قارچی را فراهم می‎کند، حتی‎الامکان استفاده نشود. آبیاری قطره‎ای، نشتی و جوی‎‎پشته‎ای بهترین روش آبیاری در این گیاه می‎باشند. در روزهای گرم تابستان برای جلوگیری از ایجاد تنش در گیاه، بهتر است گیاه آب بیشتری دریافت نماید.
دمای مناسب گل ابری :
دمای مناسب برای جوانه‎زنی بذرهای گیاه ۱۸-۲۱ درجه سانتیگراد می‎باشد. دمای بهینه رشد گیاه ۱۶-۲۱ درجه سانتیگرادمی‎باشد و در زیر دمای ۱۶ درجه سانتیگراد گلدهی گیاه به‎دلیل عدم دریافت مجموع دمای مورد نیاز، گلدهی به تأخیر می‎افتد. گیاه تا دمای ۳۰ درجه سانتیگراد و حتی کمی بیشتر را به خوبی تحمل می‎کند.
تکثیر گل ابری :
تکثیر گل ابری توسط بذر است. برای این منظور آن را در اواسط زمستان(بهمن ماه) در شاسی می کارند. همچنین می توان بذر را مستقیماً در بستر اصلی در ابتدای اردیبهشت ماه کشت نمود، در این صورت از نشاء کاری صرف نظر کرد. درصورتی که در شاسی و گلخانه کشت گردد در موقع مناسب که نشاء ها رشد کرد آن را از هم جدا و در محل های لازم به فاصله ۱۵ تا ۲۵ سانتی متر از یکدیگر نشاء می نمایند.
گل های ابری از طریق قلمه نیز تکثیر می شوند. قلمه ها از روی پایه مادری گرفته و در گلخانه نگهداری می شود، گلخانه باید گرم بوده و در اوایل ادریبهشت ماه در محل اصلی به فواصل ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر از یکدیگر کشت می نمایند.
بیماری ها و آفات گل ابری :
بیماری‎های اصلی این گیاه کپک پودری و بوته‎میری با عاملیت قارچ Pythium است که تحت تأثیر مستقیم نحوه آبیاری و رطوبت قرار می‎گیرد. کپک پودری به‎صورت قارچ سفید در سطح فوقانی برگ ظاهر می‎شود و ممکن است در گل ‎آذین نیز تشکیل شود. پیتیوم نیز باعث مرگ گیاه از ناحیه طوقه (محل تماس ریشه و ساقه در نزدیکی سطح خاک)و ریشه می‎شود که در آن گیاه به‎کلی از بین می‎رود.
بهترین روش پیشگیری استفاده از آبیاری قطره‎ای و انجام حداقل آبیاری بارانی و پرهیز از تماس آب با اندام ‎های هوایی گیاه می‎باشد. حذف گیاهان هرز که باعث تضعیف گیاه و ایجاد رطوبت و سایه در کانوپی (سایه‎انداز) گیاهان می‎شوند،از شیوع بیماری می‎کاهد. همچنین می‎توان از سموم قارچ‎کش برای مبارزه با بیماری‎های قارچی استفاده نمود.
شته‎ها، مگس سفید، تریپس و کنه‎های تارتن آفات مهم دیگر گل ابری هستند. تریپس‎ها با مکیدن سلول‎های گیاهی و استفاده از مواد غذایی آنها باعث تضعیف گیاه می‎شوند. ایجاد لکه‎های خاکستری – نقره‎ای بر روی شاخ و برگ از علایم وجود تریپس می‎باشد. در سطوح بالاتر آلودگی، برگ‎ها پژمرده می‎شوند. تریپس‎ها همچنین یک کانال برای انتقال ویروس به داخل گیاه هستند. وجود پیچش در برگ و عسلک نشانگر حمله شته به گیاه می‎باشد. شته‎ها نیز با سوراخ کردن بافت‎ های گیاهی از شیره پرورده تغذیه و گیاه را تضعیف می‎کنند. وجود عسلک موجب افت میزان فتوسنتز به‎دلیل بستن روزنه‎های گیاهان و تشکیل قارچ و باعث افت کمی و کیفی تولید گیاه می‎شود. کنه‎های عنکبوتی (تارتن)از قسمت زیرین برگ تغذیه می‎کنند. این تغذیه باعث ایجاد لکه‎های زرد و کاهش رشد گیاه می‎شود. به یاد داشته باشید که گیاهان سالم و قوی کمتر در معرض آفات و بیماری‎ها قرار می‎گیرند.
برای کنترل شته‎ها از سموم شته‎کش موجود در بازار از جمله ایمیدو کلوپراید، متاسیستوکس و … می توان استفاده کرد و برای کنترل کنه‎ها، مگس سفید و تریپس از سموم دانیتول و پروپارژیت و … استفاده می‎شود.